|
|
Top 100 Turing Gedichtenwedstrijd 2012-2013
"het internaat" van Lieve De Vos
vorige | volgende |
het internaat
het heet hier regen, zegt de man de galmgaten van het geheugen spuwen kreten, zwart van spreeuwen kraaien kauwen, soms een buizerd in al zijn tinten grauw, hangend onder een zorgendek in dichte drommen rennen stuiteren blaadjes over het asfalt, zijn ingesleten krijtlijnen ze houden stand, bordkartonnen coulissen van jonge levens, aangevreten door het zuur van tranen, afbladderende palen zonder net en bladloze platanen binnen krassen jongensvingers heimelijke tekens scatologische iconen, terwijl ze ogendwalend wachten zoals ik - over spikkels vastgekit tot mozaïeken wervelend op de vloer steengeworden ongedurigheid en verveling walmt uit een klamme lucht je bent zo zichtbaar naakt in deze kale kamer onder de huiverblik van neonlampen waar buizen tikken geeft alleen de slaap soelaas. stil, het bed kriept. stop je oren voor het zuchten van de kamers, scherm je af voor surveillanten door het matte glas de nacht wordt koud, de pijpen zwijgen nare geesten sluipen in je limbische systeem slaan klinknagels in het zachte hout terwijl de bel halsstarrig om het uur in lege gangen rinkelt Lieve De Vos |
Juryrapport
Gedicht 6634 - het internaat Als een nachtmerrie in poëzie gevat kan worden, dan zo. Vijf strofen zijn het, en je weet na lezing één ding zeker: hier wil ik niet zijn. Er is een permanente dreiging, die niet letterlijk beschreven wordt, maar louter gesuggereerd. Er gebeurt niets, er is geen geweld, geen misbruik, geen daad. Er is enkel de angst, er is enkel de titel die in alle strofen echoot. Het internaat. Wij betrapten onszelf erop dat we vanwege de vele zaken rond seksueel misbruik op katholieke internaten van verleden jaar onherroepelijk hieraan moest denken. Maar nergens wordt daar letterlijk op gezinspeeld. Het is alleen die dreiging, die angst, de systematische eenzaamheid, de paranoia, het tikken van de buizen, het naakt zijn in de kale kamer, dat je doet wensen weg te willen vluchten, en terzelfdertijd het gedicht opnieuw te lezen omdat het zo knap in elkaar steekt. Vandaar een terechte nominatie. |
Dit gedicht haalde de Top 20 van de Vierde Turing Gedichtenwedstrijd 2012-2013 en is opgenomen in de bloemlezing Naaktlopen met je Hersenen ISBN 9789060121955 |
top