god staat te scheppen
met zijn schop
hij werkt hard
wist ‘t zweet ‘ns van zijn kop
kijkt ‘n beetje om zich heen
voelt zich eenzaam en alleen
ziet dat er niets dan leegte is
voelt dan ‘n immens gemis
verlangt naar ‘n gelijkenis
god gooit zijn spa opzij
wroet ‘n beetje in de klei
en daar zijn wij
hij is ‘n boterham gaan eten
en ons daarna voorgoed vergeten