Top 100 Turing Gedichtenwedstrijd 2012-2013
Top 20, 2012
"Slaapliedje voor een klein meisje" van Rosa Schogt

vorige
vorige
volgende
volgende

Slaapliedje voor een klein meisje

Lief meisje meizelijntje poppetje
Je huilt we halen je eruit wat ben je wakker
Stil stil het is nog vroeg ga nu maar liggen
Ga nu maar liggen hier tussen ons in
Je vader slaapt alweer zo moe van deze nacht
We hebben heel de wereld al gezien

Lief meisje meizelijntje poppetje
Je wil niet slapen goed kruip dan maar rond
Het spijt me ik weet ook niet waar je speentje is
Ik kan wel even kijken op de grond
Je vader is een dier een beest zo prachtig
En jij bent net zo mooi zo fijn zo zacht

Lief meisje meizelijntje poppetje
Je zegt nog niks je kan nog nauwelijks praten
Mijn mond mijn hoofd is leger dan ik dacht
Er waren minder grenzen geen bedenking
Je vader is weer wakker ziet je spelen
Ziet dat je bezig bent hervindt zijn weg naar mij

Lief meisje meizelijntje poppetje
Je vragen die zijn allemaal gesteld
Ik weet niet wie ik ben wat ik verwachtte
Ik kwam hier heus niet enkel voor de koffie
Je vader had natuurlijk groot gelijk
Voor enkel koffie ga je niet je benen scheren

Lief meisje meizelijntje poppetje
Je moeder die is ergens naar een cursus
Ze komt vanzelf weer terug na een paar dagen
Dan ben ik al weer weg maak je geen zorgen
Je vader wil me enkel deze nacht
Ik wou dat ik zo weinig wist als jij

Rosa Schogt

Juryrapport
Gedicht 5759 - Slaapliedje voor een klein meisje

'Voor enkel koffie ga je niet je benen scheren' - het vormt de crux in een gedicht waarin gaandeweg niets meer blijkt te zijn wat het leek. Of liever: het is het omslagpunt. Hier beseffen we plots dat er met ons gespeeld wordt. En het begon allemaal zo lieflijk en onschuldig. Iets te onschuldig, naar onze smaak: 'lief meisje meizelijntje poppetje', het is een zinnetje dat een moeder privé mag zeggen tegen haar kindje, maar in de poëzie word je dan toch licht onpasselijk. En dat is exact de bedoeling. Het moet het schrikbeeld zijn van elke moeder: je bent weg en je man vermaakt zich met een ander, die ook nog eens schattig met jullie baby gaat spelen. Ook de maitresse zelf lijkt van haar gedrag te walgen. En intussen is er die sprookjesachtig-lieve vorm waarin het geheel van ordinair overspel is gegoten. De enige die vrolijk blijft in dit lied van speel- en suikergoed, is het kindje.

De toverhazelaar Dit gedicht haalde
de Top 20 van de
Vierde Turing
Gedichtenwedstrijd 2012-2013

en is opgenomen
in de bloemlezing
Naaktlopen met je Hersenen
ISBN 9789060121955

top