|
Top 100 Turing Gedichtenwedstrijd 2013-2014
VERLOSKUNDE
 vorige |  volgende |
|
VERLOSKUNDE
De vroedvrouw praat met mijn vriendin. Ik heb straf vandaag, zit op een stoel niet te bestaan. Houten baby’s op de plank slapen voor altijd in een halve houten buik. In gedachten haal ik alles uit elkaar, verzaag mezelf zodat ik pas. De vroedvrouw schrijft iets op. Ik bewaar haar borsten voor het plakboek in mijn hoofd, zweef naar het plafond en kijk omlaag: de tafel lijkt een beetje op een ei. Het kind in mij krast grove dingen in het onbevlekte blad. Voortaan delen we de meest intieme dingen met volstrekte vreemden. Van deze gedachte word ik sterfelijker dan ik was, een oud bestand in de prullenmand, bewerkt, vervangen, haast gewist. Als ik besluit dat het tafel-ei een nis is uit een kloostergang, vertelt mijn innerlijke gids, een Leidse psychiater met emeritaat: 'Je kijkt niet goed, het is een zerk.' Ingmar Heytze |
|
top